W 1939 roku ukończył krakowską Akademię Sztuk Pięknych im J. Matejki. Po wojnie, w latach 1945-1947 kontynuował studia artystyczne w College of Art w Edynburgu. Twórczość Janikowskiego ewoluowała od realizmu, poprzez koloryzm, by finalnie skupić się na wzajemnych relacjach płaszczyzn i form, dzięki czemu artysta zbliżył się do tradycji Malewicza i Strzemińskiego. Jego prace są prezentowane w największych polskich kolekcjach muzealnych, m. in. w Muzeum Narodowym w Krakowie, Poznaniu i Warszawie, Muzeum Sztuki w Łodzi i w Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu oraz m.in. w kolekcji Edinburgh College of Art.